Toczeń jest chorobą autoimmunologiczną, co oznacza, że układ odpornościowy działa nieprawidłowo i atakuje własne komórki organizmu. Jak to możliwe? Układ odpornościowy składa się z różnych struktur i czynników, które chronią organizm przed obcymi czynnikami mogącymi wywołać chorobę. W tym celu identyfikuje ciała obce, które dostają się do organizmu, takie jak wirusy, bakterie, pasożyty itp. lub komórki uszkodzone, np. nowotworowe, i uruchamia różne mechanizmy, aby wyeliminować wszystkie te niepożądane obecności.
Jednym ze sposobów obrony organizmu jest atakowanie obcych ciał za pomocą wyspecjalizowanych komórek, a w chorobach autoimmunologicznych dzieje się tak, że układ odpornościowy traci zdolność rozróżniania intruzów od elementów własnych organizmu i atakuje zdrowe komórki i tkanki jednostki. Istnieją choroby tego typu, w których występują tylko niektóre określone układy organizmu, a także takie, w których występuje kilka jednocześnie. Toczeń należy do tej drugiej grupy, zwanej układowymi chorobami autoimmunologicznymi. Jest to choroba dość skomplikowana w diagnozowaniu, ponieważ z jednej strony dotyczy kilku układów, a jej objawy nie rozwijają się wszystkie naraz, lecz pojawiają się stopniowo i osobno, dlatego łatwo pomylić ją z innymi chorobami charakterystycznymi dla poszczególnych regionów.
Rodzaje tocznia.
Najczęstszym toczniem i tym, do którego będziemy się odnosić, jest toczeń rumieniowaty układowy, który dotyka różnych części ciała. Istnieją również inne rodzaje, takie jak toczeń rumieniowaty dyskoidalny, który powoduje wysypkę na skórze; podostry skórny toczeń rumieniowaty, który powoduje owrzodzenia na obszarach ciała narażonych na działanie słońca; toczeń wtórny, który wynika z zastosowania niektórych leków; i toczeń noworodkowy, który jest rzadkim rodzajem tocznia, który dotyka noworodków.
Możliwe objawy tocznia.
Objawy tocznia będą zależeć od osoby i regionów, które są dotknięte, więc chociaż istnieje lista objawów, nie każdy z toczniem będzie je miał. Ponadto objawy te nie są stałe, lecz pojawiają się w ogniskach, a następnie ustępują. Czas trwania ognisk choroby i okres remisji zależy od danej osoby. Dodatnie przeciwciała przeciwjądrowe lub ANA, obecne u prawie wszystkich pacjentów z toczniem, zostaną znalezione w badaniach krwi. Test ten jest wskaźnikiem tocznia, ale nie diagnozuje go, ponieważ ANA występują również w innych chorobach. Inne mniej powszechne objawy lub wskaźniki to anemia (niedobór czerwonych krwinek), ból głowy, zawroty głowy, drgawki i dezorientacja.
Co powoduje toczeń?
Przyczyna tocznia i dlaczego układ odpornościowy staje się tak zmieniony nie jest dobrze zrozumiana. Podejrzewa się, że jest ona spowodowana kombinacją czynników genetycznych i środowiskowych, tzn. u niektórych osób istnieje pewna predyspozycja genetyczna do rozwoju tocznia, ale istnieje szereg elementów środowiskowych (wirusy, alergie na niektóre leki, stres, niektóre hormony, światło słoneczne itp.), które sprzyjają rozwojowi choroby, czyli są czynnikami wyzwalającymi. Dlatego nawet jeśli masz takie predyspozycje, nie powinieneś koniecznie cierpieć na tę chorobę, ale trudno jest poznać i kontrolować nabyte czynniki, które jej sprzyjają.
Toczeń może dotyczyć osób w każdym wieku i każdej płci, jednak 10 razy częściej występuje u dorosłych kobiet. Podejrzewa się zatem, że estrogen, czyli hormon kobiecy, odgrywa rolę w rozwoju tocznia. Ponadto zaobserwowano, że kobiety z toczniem mają tendencję do bardziej nasilonych objawów przed i po menstruacji oraz w czasie ciąży. Jednak rola tych hormonów nie jest jeszcze znana z całą pewnością.
Leczenie tocznia.
Ogólnoustrojowy charakter tocznia, czyli fakt, że dotyka on różnych regionów ciała, sprawia, że w zależności od objawów konieczna jest interwencja różnych specjalistów. Leczenie ma na celu zapobieganie powstawaniu ognisk choroby, leczenie ich, gdy już wystąpią, oraz zmniejszenie szkód wyrządzonych w różnych narządach dotkniętych chorobą.
Leki, które są zwykle podawane, zależą od każdego przypadku i stopnia zaawansowania, a czasami mogą być również łączone. Gdy narządy takie jak płuca czy serce nie są w dużym stopniu dotknięte, stosuje się bardziej zachowawcze leczenie niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, które zmniejszają ból, obrzęk i gorączkę. W cięższych przypadkach podaje się kortykosteroidy i leki immunosupresyjne, przy czym ilość leku również różni się w zależności od stopnia zaangażowania pacjenta. Stwierdzono, że niektóre leki przeciwmalaryczne zmniejszają objawy tocznia, takie jak zmęczenie, wysypka, ból stawów lub owrzodzenia jamy ustnej, a także zapobiegają nieprawidłowemu krzepnięciu krwi.
Ważne jest, aby pacjenci byli świadomi wszelkich objawów wskazujących na zbliżające się zaostrzenie, tak aby mogli jak najszybciej zgłosić się do lekarza, aby zapobiec wystąpieniu zaostrzenia lub uczynić je łagodniejszym. Pomoże to również ukierunkować leczenie we właściwym kierunku, ponieważ lekarz będzie wiedział, jaka jest częstotliwość występowania ognisk choroby, czy podawane leki wywołują skutki uboczne, a także podejmie decyzję o utrzymaniu lub zmianie leczenia. Objawy ostrzegawcze epidemii zazwyczaj obejmują uczucie większego zmęczenia, ból, wysypkę, gorączkę, ból brzucha lub głowy, lub zawroty głowy.
Aby zapobiec nawrotom choroby, trzeba też szczególnie uważać na słońcu. Cierpiący na toczeń są bardzo wrażliwi na światło słoneczne, więc muszą używać filtrów przeciwsłonecznych, aby go uniknąć. Relaksacja i nauka radzenia sobie ze stresem również pomagają w zapobieganiu nawrotom choroby.
Życie z toczniem.
Toczeń jest chorobą przewlekłą, która w niektórych aspektach może być ograniczająca życie w zależności od ciężkości przypadku. Jednak jego leczenie przeszło długą drogę i 80%-90% osób z toczniem ma taką samą długość życia jak osoby, które nie są dotknięte tą chorobą.
Przewlekłość choroby i jej objawy mogą prowadzić pacjentów do poczucia dołu, ale psychologowie są dostępni, aby w razie potrzeby pomóc im dostosować się do tych nowych okoliczności. Aby lepiej radzić sobie z chorobą, eksperci zalecają utrzymywanie sieci wsparcia społecznego, która pomaga nam czuć się komfortowo i bardziej pozytywnie. Musimy polegać na ludziach, którym ufamy: rodzinie, przyjaciołach, a także specjalistach, którzy nas leczą. Bardzo pozytywna jest pozytywna i pełna zaufania relacja z naszym lekarzem, który będzie stale monitorował nasze postępy.
Zalecają również utrzymanie aktywności, kontynuowanie normalnego życia i uprawianie lekkiego lub umiarkowanego sportu, co również pomaga utrzymać elastyczność stawów i zapobiega chorobom serca i układu mózgowo-naczyniowego. Praktyki te pomagają zredukować stres.
Tekst zewnętrzny, artykuł sponsorowany
Czytelniku pamiętaj:
Niniejszy artykuł ma wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowi poradnika w rozumieniu prawa. Zawarte w nim treści mają na celu dostarczenie ogólnych informacji i nie mogą być traktowane jako fachowe porady lub opinie. Każdorazowo przed podejmowaniem jakichkolwiek działań na podstawie informacji zawartych w artykule, skonsultuj się ze specjalistami lub osobami posiadającymi odpowiednie uprawnienia. Autor artykułu oraz wydawca strony nie ponosi żadnej odpowiedzialności za ewentualne działania podejmowane na podstawie informacji zawartych w artykule.
Niestety znam parę osób zmagających się z tą chorobą. Niezwykle współczuję, ale uważam, że trzeba edukować społeczeństwo, by wiedzieli o tym ilu ludzi walczy z takim bólem.