Dlaczego warto podróżować?

Podróże to nie tylko sposób na uatrakcyjnienie wakacji, ale poszerzenie horyzontów, uwrażliwienie na piękno świata, poprawienie kompetencji językowych. Każda podróż, mniejsza czy większa czegoś uczy. Warto podróżować z dziećmi, z całą rodziną, partnerem, ale też w samotności. Dlaczego w ogóle należy to robić? Jakie są pożytki z podróżowania zarówno po Polsce, jak i świecie?

Zmiana otoczenia, poznanie nowych miejsc.

Najczęściej podróżujemy, by zmienić otoczenie i odpocząć od codzienności, pracy, wyzwań. To konieczne, by z energią i zapałem sprostać po powrocie wszelkim obowiązkom. Szybciej odpoczywamy i regenerujemy się w pięknych okolicznościach przyrody. Ważne jest także to, że cały dzień możemy przeznaczyć na to, co chcemy. Jedni marzą o zwiedzaniu, inni o górskich wędrówkach, jeszcze inni chcą się opalać i pływać w jeziorze czy morzu. Każdy odpoczywa inaczej, żadnego ze sposobów nie wolno negować. Podróże to okazja do poznania nowych miejsc, zabytków, kultury, ale też codzienności danego miasta czy regionu. Czasami wypicie kawy we włoskiej kawiarni, przyglądanie się zachowaniu mieszkańców pozwala lepiej wyczuć atmosferę i magię miejsca.

Chcę wiedzieć więcej.

Podróże kształcą. W XIX wieku zamożni wysyłali swoich synów za granicę, by dowiedzieli się oni więcej o świecie. W renesansie typowy humanista to erudyta, człowiek pełen pasji, wykształcony, obyty w podróżach. Podróżowanie zatem poszerza horyzonty, pozwala lepiej poznać kulturę danego kraju czy regionu. Uczy także reagowania na nieprzewidziane, czasami trudne sytuacje. Dzięki podróżom poznajemy język danego kraju. Jeśli zależy nam na podniesieniu kompetencji językowych, warto wybrać się tam, gdzie mieszkańcy posługują się takim językiem.

Nowe, niezwykle relacje.

Dzięki podróżom poznajemy ludzi. Często właśnie w czasie wyjazdów spotykamy osoby niebanalne, ciekawe, sympatyczne. Z takich spotkań często rodzi się przyjaźń, a nawet miłość. Mimo że Polacy to naród mało spontaniczny i ostrożny w zawieraniu znajomości, warto otwierać się na innych. W grupie łatwiej znosić trudy podróży. „ Mojego przyszłego męża poznałam w paryskim muzeum. Nie wiedziałam, że jest Polakiem.  Atmosfera tego miejsca sprawiła, że zgodziłam się na wypicie kawy, choć na co dzień bywam ostrożna. Śmieję się, że dzięki podróży znalazłam miłość” – wyznaje Natalia, która jeszcze przed pandemią wybrała się w samotną podróż do miasta miłości.

Podróż w głąb siebie.

W epoce romantyzmu podróżowano, by zrozumieć samego siebie, by dotrzeć w głąb własnej osobowości. Dziś takie osobiste, samotne  podróżowanie ma sens. Oddaleni od kraju, rodziny, kultury jesteśmy zdani tylko na siebie. Zaczynamy poznawać swoje wady i zalety. Sprawdzamy się . To lepsze niż wizyta u psychoterapeuty. Z takiej podróży wracamy wzmocnieni, pełni siły do zmagań z codziennością. Uświadamiamy sobie, co jest dla nas tak naprawdę ważne. I dopiero wówczas możemy nawiązywać dobre relacje z innymi. Tylko zrozumienie i zaakceptowanie siebie pozwala ruszyć dalej. Takie pielgrzymowanie w głąb własnej natury jest niezwykle istotne.

Smaki jedyne w swoim rodzaju.

Wielu z nas poznaje dany region Polski czy świata poprzez lokalną kuchnię. Podróżowanie kulinarne ma coraz większą liczbę zwolenników. „ Uwielbiam kuchnię włoską. Chętnie przygotowuje dania takie jak makarony czy pizza. Ale dopiero we Włoszech poznałam prawdziwe smaki. Proste, ale wyjątkowe, nie do podrobienia. Nie wiem czy to zasługa atmosfery miejsca, dobrych składników czy kunsztu kucharza” – mówi Małgorzata, zafascynowana włoską kuchnią.  Warto próbować lokalnych przysmaków, by zrozumieć mentalność ludzi zamieszkujących dany region. Nic tak nie smakuje jak francuski rogalik czy włoskie makarony. Podróżowanie oddziałuje na zmysły, także zmysł smaku.

Podróżowanie jest czymś niezwykłym. Pozwala odpocząć od codzienności, ale też wpływa kojąco na psychikę człowieka. Podróże nie zawsze muszą być dalekie i drogie. Może warto zacząć od niezwykle pięknych, ale nieodkrytych zakątków naszego kraju? Cudze chwalimy, a nie znamy tego, co nasze, polskie.