Jak pomóc dziecku, które jest nadmiernie nieśmiałe?

Istnieje wiele przyczyn nieśmiałości u dzieci. Pojawia się on zazwyczaj wtedy, gdy muszą zmierzyć się z nowymi i nieznanymi sytuacjami. W tych chwilach normalne jest, że pozostają nieruchome i milczące, chyba że są zbyt ekstrawertyczne i ciekawskie. Ogólnie rzecz biorąc, przyczyny nieśmiałości można podsumować w czterech głównych aspektach.

Genetyka.

Przeprowadzono badania, w których nieśmiałość stwierdzono u dzieci poniżej 1 roku życia. Dlatego teoretyzuje się, że może mieć swoje źródło w genach.

Złe doświadczenia życiowe.

Zawsze, gdy człowiek ma złe doświadczenia, zaczyna wątpić we własne możliwości. Niezależnie od tego, czy były często zastraszane lub poniżane, w końcu rozwiną tę cechę osobowości.

Niska samoocena.

Jest to jedna z głównych przyczyn nieśmiałości. Gdy bowiem brakuje pewności siebie, człowiek boi się działać w sposób, który w końcu wszystko utrudni.

Wyuczone zachowanie.

Dzieci są często odzwierciedleniem ich środowiska, więc jeśli ich rodzice nie są zbyt towarzyscy, to normalne jest, że nauczą się być również.

Porady jak pomóc nieśmiałemu dziecku.

Obecność rodziców jest fundamentalna, aby dziecko przestało być bardzo introwertyczne. Jeśli chcesz pomóc swojemu dziecku przestać być nieśmiałym to możesz zastosować wszystkie poniższe wskazówki.

Nie zmuszaj dziecka do kontaktów z innymi ludźmi.

Większość rodziców próbuje poradzić sobie z tym problemem u swoich dzieci, nalegając, aby były bardziej otwarte lub bardziej wychodzące z rówieśnikami. Próbują też nagradzać dziecko za bardziej społeczne zachowania, gdy nie jest jeszcze na to gotowe.

Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, jeśli chcesz pomóc swojemu dziecku przestać być nieśmiałym, jest nie zmuszanie, naleganie i wymuszanie. Pamiętaj, że im więcej będziesz to robić, tym mniej osiągniesz, bo socjalizacja powinna przychodzić naturalnie.

Unikaj nadopiekuńczości.

Unikając nadopiekuńczości, nie mamy na myśli tego, że należy wyrzucić dziecko na głęboką wodę. Jeśli chcesz pomóc swojemu dziecku przestać być nieśmiałym to staraj się unikać zabierania głosu w jego imieniu. Jest to sposób na pójście do niego zawsze, gdy jest wycofany.

Staraj się nie angażować w sytuacje, w których nie wie, jak zareagować. W ten sposób może nauczyć się współdziałania z innymi. Skrajności nigdy nie są dobre, więc też nie zawsze to rób, unikając za wszelką cenę niewygodnych sytuacji.

Można na przykład zachęcić dziecko do uprawiania sportu, który lubi. Możesz polecić im wykonywanie czynności, które wymagają interakcji, praktyki i dyscypliny. Dzięki temu dziecko może poradzić sobie z frustracją i zobaczyć, jak ją pokonać. Tak, aby jego rozwój w zakresie tych działań był wsparciem dla wzmocnienia jego poczucia własnej wartości i bezpieczeństwa. Sporty takie jak piłka nożna, baseball, koszykówka, sztuki walki, to aktywności, które pomagają zmniejszyć nieśmiałość u dzieci i młodzieży.

Stwórz możliwości spotkań towarzyskich.

Jednym z celów dołączenia do nowej grupy i spotkań towarzyskich jest zachęcenie do interakcji z rówieśnikami. W ten sposób można nauczyć się, że można pracować w zespole. Ta interakcja pozwoli Ci szybciej i łatwiej osiągnąć pewne cele. Dzięki temu będą mogli zaakceptować wzajemnie swoje pomysły, opinie i sposoby działania. Oto kilka pomysłów, które możesz rozważyć i zastosować.

1. Spotkaj się na obiad lub spacer z innymi rodzinami z dziećmi w ich wieku.
2. Zaproś kilku swoich przyjaciół lub kolegów z klasy na posiłek, lub nocowanie, aby Twoje dziecko czuło się bardziej komfortowo.
3. Chodzić często do parków lub na place.
4. Zapisz swoje dziecko do sportów zespołowych, takich jak te wymienione w poprzedniej części.

Na początku ważne jest, abyś mu towarzyszył i przebywał z nim, aby czuł się nieco bezpieczniej. Następnie, w miarę upływu czasu lub gdy zauważysz, że dziecko zaczyna się integrować, daj mu trochę więcej przestrzeni, aż będzie w stanie zrobić to samodzielnie.

Doceniaj osiągnięcia dziecka.

Zawsze, gdy Twoje dziecko potrafi być nieskrępowane, gratuluj mu i doceniaj jego osiągnięcia. Unikaj żartów na ten temat i zachęcaj ich do podtrzymywania tego stanu rzeczy. Ważne jest, abyśmy jako rodzice dawali im znać, że obserwujemy ich i dostrzegamy ich postępy.

Jeśli na przykład pewnego dnia zacznie tańczyć przy innych ludziach, zrób to samo sam, nie wspominając nic w tym czasie. Następnie, gdy jesteście sami, powiedz mu, że to, co zrobił wcześniej, było bardzo dobre. Jeśli pokażesz dziecku słowami, że widzisz i doceniasz jego starania, następnym razem poczuje się pewniej i będzie bardziej zachęcone.

Nie etykietuj.

Nie jest też dobrze przyklejać dzieciom etykietki, gdyż są one niebezpieczne. Jeśli na przykład osłaniasz swoje dziecko mówiąc „jest zbyt nieśmiałe”, w końcu w to uwierzy i nie przestanie być nieśmiałe.

Za każdym razem, gdy przykleja się dziecku etykietkę, skupia się ono tylko na tej charakterystyce i kończy na tym, że zostaje zaszufladkowane. Chcemy przez to powiedzieć, że etykietowanie dziecka z określoną cechą sprawi, że zacznie ono zakładać, że jest takie i czuć się ograniczone przez swoje „wady”.

W konsekwencji będziemy warunkować ich zachowanie. Nie mówiąc już o tym, że może generować u dziecka problemy z tożsamością i sprzyjać niskiej samoocenie. Jeśli chcesz pomóc swojemu dziecku przestać być nieśmiałym, to za każdym razem, gdy musi zmierzyć się z nową sytuacją, pozwól mu na małą adaptację. W ten sposób nauczy się je akceptować w sposób znacznie bardziej naturalny. Wszyscy boimy się lub nie wiemy, jak poradzić sobie w nowej, nieznanej sytuacji. Trzeba się od niego uczyć po trochu, stracić strach, który w nas generuje i działać naturalnie.

Zachęcaj dziecko do wyrażania siebie w sposób komfortowy i bez presji.

Z kolei wśród zajęć dla dzieci nieśmiałych ważne jest zachęcanie do czasu i momentów dialogu w domu. Wykorzystaj te możliwości, aby każdy w rodzinie mógł na zmianę omawiać wydarzenia dnia.

Zwróć uwagę na to, co mają do powiedzenia. Podkreśl momenty, które nie poszły dobrze i jak potrafili sobie z nimi poradzić. W ten sposób każdy będzie czuł się wysłuchany i doceniony. Pamiętaj, że dzieci w szkole są zazwyczaj odzwierciedleniem domu. Dlatego pomagając dzieciom czuć się bezpiecznie w komunikacji w domu, będą one mogły swobodnie komunikować się w klasie.